Na de oorlog was de wil om opnieuw een leven uit te bouwen groot, zo blijkt uit volgende bijdrage in een Roeselaars weekblad van 15 maart 1919:

Ziet gij dat niet; dat Rousselare leeft!

Gaat eens naar ’t komiteit: ’t krioelt er van ’t volk.

Gaat eens den zondag voornoene den toeloop van’t volk bezien bij ’t uitgaan van de verschillende missen in de 4 kerken van stad: ’t zijn duizenden en duizenden menschen!

Welk een vershil in stad bij over twee maanden!

Rousselare leefde dan nog van soldaten en de burgerij liep onopgemerkt door de straten. Maar nu, de soldaten zijn er grootendeels weg en er is eene blijvende beweging van volk over markt en straten. Rousselare herleeft!

[…] asa inwoners van Rousselare laat ons kloekmoedig voortdoen! Ziet eens welke eene beweging de Beurs reeds bijbrengt den Dinsdag namiddag! Daar komen reeds honderden boeren en commcercanten ziet eens welke een beweging de statie reeds beleeft dagelijks is er een in- en weggaan van honderden reizigers!

Uit: Roeselare leeft weer, Ferdy Callewaert