Getuigenis van een leerling in het Klein seminarie over de omstandigheden waarin ze naar school konden tijdens de oorlog.

‘Vorige week kregen we les in een zaaltje achter het café en morgen moeten we met onze boeken naar de kruidenierswinkel. We kunnen niet meer naar school want die zit vol met Duitse soldaten. Er is nu een ziekenhuis in onze school. Ik zag vorige week hoe een tram vol gewonde soldaten daar stopte. Ze moesten naar binnen gedragen worden. Ik kon niet alles zien want mijn opa trok me mee. Hij zei dat dat niets voor kinderen was. ’s Middags is er geen school, maar we krijgen heel veel huiswerk mee. Mijn broers zijn ook thuis ’s middags dus het gaat er luid aan toe waardoor ik mijn huiswerk meestal niet af krijg. Een vriend van me moet iedere morgen meer dan twee uur wandelen om hier in Roeselare les te kunnen volgen! En ’s avonds terug! Dan nog liever mijn broers!’