Fragment uit het oorlogsverslag van de gardiaan van het Kapucijnenklooster in Izegem, pater Hugo. In zijn verslag beschrijft hij hoe op 19 oktober 1914 de Duitse soldaten Izegem verlaten en oprukken richting Roeselare en de daaropvolgende vluchtelingenstroom naar Izegem. (uit: Leven in operatiegebied. Izegem 14-18, Jean-Marie Lhermyte)

19 oktober. […] Ze waren weg. Welk pak van ons hart! … In de voornoen begonnen de gevechten op Kachtem, Rumbeke en Roeselare. Welk gruwelijk toneel! Van op de bibliotheek zagen wij Rumbeke in brand: tien, twintig huizen, meer nog misschien die laaiden. Is dat nu de oorlog waarover zoveel lazen zonder de werkelijkheid te kennen? .. ‘s Namiddags was ’t een processie vluchtelingen van Rumbeke en Oekene, vrouwen, kinders, oude mensen, die gekleed lijk ze waren, met niets mee, de verwoesting ontvluchtten. Dezelfde dag kwamen wij te weten dat vijf mannen in Kachtem vermoord waren, een twaalftal in Rumbeke en rond de tachtig in Roeselare. Velen sliepen slecht de volgende nacht. ‘s Anderdaags was ’t gekend dat Izegem aan dreigend gevaar van verwoesting was ontsnapt, uit hoofde dat de Engelsen en Fransen gedurende de nacht een kilometer of zeven waren achteruit getrokken.