In de brief van 26 september bevestigt Gaston de ontvangst van een pakje met o.a. een 'saucisson' die een beetje beschimmeld was en hij zegt: 'Ik heb hem rechtuit geproefd en hij was nog uiterst best'. Op het eind van de brief schrijft hij dat de plaats waar Gilbert Lesage werkt, gebombardeerd werd. De 'klaarte' was te zien tot in Braunschweig, dat op 60 km afstand ligt.

In de brief van 28 september vermeldt Gaston dat het de eerste keer is dat hij brieven ontving die gedateerd zijn na 1 juli. Verder vertelt hij zijn ouders dat hij voorlopig niets nodig heeft.

In de brief van 29 september klaagt Gaston over tijdsgebrek om brieven te schrijven. Hij zegt verder dat het koud is maar dat ze nog geen verwarming hebben. Hij vertelt op luchtige toon over een bombardement, hij omschrijft het als: 'We hebben den maandag avond den 27-st bezoek gehadt. Het heeft niet erg geweest, er is maar een bom of 10 gevallen. Het waren gasten die hier passeerden. Door er achter te schieten werden ze kwaad en ze lieten er eenigte vallen, o.a. fosforbommen. Het heeft zoo een vier uren gebrand'. Het gevolg was dat het kamp, en ook de fabriek al 2 dagen zonder water zit. In een plastische taal beschrijft hij de gevolgen hiervan, ondermeer voor de toiletten. Hij stelt zijn ouders gerust met de mededeling dat zijn valies altijd klaar staat om onmiddellijk te kunnen vluchten.