‘Een tijd terug werden collega’s van me beticht van spionage, gewoon omdat het Seminarie in het bezit is van een telegraaf. De Duitsers vertrouwen ons voor geen haar. Wij weten dat het net zij zijn die niet te vertrouwen zijn! De hele wijnkelder haalden ze leeg. Zogezegd om de gewonden te verzorgen in het lazaret … Het zullen wel de feestende officieren geweest zijn die onze Pommard leegdronken… De kelder ligt vol met gestolen fruit uit onze tuin. Al onze kolen stoken ze op. Gelukkig dat we de lerarenbibliotheek konden redden. Op grote karren duwden we de boeken naar de nieuwe schoollokalen her en der in de stad. Als je een café of de living van een goedhartig gezin een schoollokaal kan noemen. Jaar na jaar groeit het lerarenaantal terug, maar jaar na jaar wordt het moeilijker om de leerlingen iets van les te geven. Nu kom, we doen wat we kunnen’.

Getuigenis van een leraar van het Klein Seminarie over de bezetting van de school.