Fragment uit het dagboek van de Izegemse dokter Jules Gits waar hij zijn beklag doet over de prostitutie in Izegem tijdens de oorlog. (uit: Het oorlogsdagboek van Jules Gits. Izegem 14-18. Deel 2, Jean-Marie Lermyte)

Maandag 9 oktober 1916. […] In de namiddag krioelen de bijzonderste straten van stad met soldaten..en jonge meisjes. Deze laatste hebben zich weer opgepint en opgepoetst. In het haar, zorgvuldig gekamd en gevlochten, steken spellen met blinkende en schitterende briljanten en diamanten. De harteput staat ‘k weet niet hoever aanlokkend bloot. Veelkleurige en menigmaal zijden bloezen glinsteren in de zonnestralen. Korte rokken tonen in gaatjes gemaakte kousen waarvan de heldere kleuren roepen ‘Kijkt naar mij’, wijl hooggehielde en kostelijke schoenen de optooi van deze lieve schepsels op waardige wijze voleinden. ’t Is deftig.

Dinsdag 10 oktober 1916. Ik geef u te raden hoeveel vrouwen en jonge dochters van Izegem zich aan het bezoek van de Duitse geneesheer moeten onderwerpen. Doch verliest uw tijd niet, raadt niet, gij zoudt te veel bezijds slaan. Er zijn niet min dan 83 namen van deze lieve schepsels die op de lijst voorkomen. Te veel Leute! Helaas! Te veel Leute!