In 1914 vluchtten we naar Ieper. Daar waren al heel veel mensen! Mama en papa beslisten om verder te trekken. Er waren nog mensen die van deze mening waren. Er had iemand een kar mee. Af en toe kon ik op deze kar uitrusten. Toen we in Kemmel aankwamen, besliste papa om terug te keren naar Ieper. Hij zou er enkele spullen ophalen. Kort daarna moesten we verder vluchten naar Bailleul. Daar deed ik mijn plechtige communie. Wat later trokken we opnieuw verder. Deze keer gingen we naar Rouen. De mensen waren daar zeer onvriendelijk. Mijn moeder vroeg aan een boerin wat melk voor de baby. De boerin zei: "Je moet ze maar water geven." Mama vond dit niet lief en antwoordde: "En ik wenste dat de eerste bom op je hoeve zou vallen". En je raadt het nooit! Niet veel later viel er echt een bom op de hoeve. Er bleef niets meer van over!