We hadden zoveel verhalen over geweld gehoord, dat mijn ouders besloten om te vluchten bij het begin van de oorlog. Een goede week later keerden we al terug naar ons huis in Dadizele. Een van de buurjongens kwam zeggen dat onze koeien bij hen stonden. Ze hadden gedaan alsof het de koeien van hen waren, zodat de Duitsers ze niet zouden meenemen. Met onze varkens was het minder goed afgelopen. Die waren afgemaakt in een weide naast de haag. De Duitsers hadden er de vier hespen afgesneden, en lieten de rest rotten. Vier mooie varkens van 100 kg elk, die we hadden kunnen verkopen aan een frank per kilo. Wat een verlies!