In 1917 vluchtte ik met mijn mama en mijn zus mee met de trein naar Herentals. Papa ging niet met ons mee. Hij werkte in Roeselare aan de spoorweg, voor de Duitsers, en moest blijven. De trein stopte af en toe. En dan zag ik hoe er veel mensen van de trein stapten om eten en stukken hout te zoeken. We hadden allemaal ferme honger! In het station van Herentals zag ik mensen die eten gingen stelen uit wagons. Dat was zeer gevaarlijk! Als de Duitsers je betrapten, dan schoten ze je dood!

getuigenis van Julien Vandenwynckele, 6 jaar, Roeselare

In 1917 vluchtte ik met mijn mama en mijn zus mee met de trein naar Herentals. Papa ging niet met ons mee. Hij werkte in Roeselare aan de spoorweg, voor de Duitsers, en moest blijven. De trein stopte af en toe. En dan zag ik hoe er veel mensen van de trein stapten om eten en stukken hout te zoeken. We hadden allemaal ferme honger! In het station van Herentals zag ik mensen die eten gingen stelen uit wagons. Dat was zeer gevaarlijk! Als de Duitsers je betrapten, dan schoten ze je dood!