Zicht op de Kasteelmolen te Ingelmunster, omstreeks 1910.
De Kasteelmolen of Plaatsmolen werd voor 1440 opgericht. In 1588 brandde hij af tijdens de godsdiensttroebelen en werd nadien herbouwd. De staakmolen werd afgebeeld op het Landboek van 1736. Hij werd herbouwd in 1764.
In het Ancien Regime behoorde de molen toe aan de opeenvolgende heren van Ingelmunster, waaronder de Plotho.
Rond 1830 was de molen in het bezit van Pierre Antoine Steverlinck. Zijn erfgenamen verkochten de molen in 1882 aan graaf Charles  Alberic Cement Descantons de Montblanc. De molen bleef in het bezit van deze adellijke familie tot bij zijn verdwijning in 1940 (zie hierna). Pachter-molenaar rond 1900 was Edward Monteyne, opgevolgd door zin zoon G. Monteyne. In de peiode 1901-1907 voerden de molenmakers Coussée uit Meulebeke allerhande herstellingen uit, zoals het vervangen van pestels en einden van het houten wiekenkruis.
In 1914 draaiden er in Ingelmunster nog twee windmolens, nl. de Kasteelmolen op De Molenhoek en de Walbrugmolen. Omdat windmolens konden worden gebruikt als doorgever van berichten (denk maar aan de verandering van vorm en zelfs kleur van de zeilen) moesten deze door de bezetter worden stilgehouden. Molenaar Edward Monteyne en zijn zoon die hun molen op de Molenhoek nog even deden draaien om meel te hebben, werden op 18 oktober 1914 prompt opgepakt en drie dagen vastgezet.
Op 14 november 1940 waaide de Kasteelmolen om. 
 n