In zijn dagboek vertelt de Izegemse dokter Jules Gits over het protest bij de dwangarbeiders.

21 augustus 1916. Bij de arbeiders aan ’t front heeft het binst de laatste dagen er maar deerlijk uitgezien. De klachten over het eten waren algemeen. Ook waren verschillige werkers weggelopen daar zij die toestand niet langer konden uithouden. Doch zij werden met geweldmiddels teruggehaald en gedurende vijf dagen gestraft met water en brood. En om zulke gevallen te voorkomen, deed men de werkers in een soort van grote muiten opsluiten en zij moesten werken in parken gans met stekkerdraad omgeven. Al deze maatregelen deden het misnoegen onder de werkers meer en meer stijgen en deze morgen weigeren velen naar het werk terug te keren.