Brief van 18 juli 1944. De brieven van Gaston werden niet in de juiste volgorde ontvangen en één van de brieven was geopend. Moeder benadrukt weeral om de brieven ‘expres recomandé'  te versturen, zo zijn ze veel vlugger ter bestemming zijn. Moeder ziet bezorgd hoeveel het bezoek aan Gastons Russisch vriendinnetje heeft gekost en ze vindt dat het een dure reis is geweest. Verder vraagt moeder om niet dikwijls de trein te nemen, het is immers verboden. Ze is bang dat Gaston zou opgepakt worden. Ze vraagt nogmaals om het Russisch meisje niet mee te brengen naar huis en ze zegt filosofisch dat er thuis ook veel meisjes op hen wachten. Ze wil niet dat Gaston zich door vreemde meisjes laat verleiden. Moeder vraagt zich ook bezorgd af of er voor Gaston misgelegenheid is en of hij op het rechte pad kan blijven: ‘ik zoude u gaarne terug hebben gelijk gij vertrokken zijt. Zwicht u maar zoo veel mogelijk van al dat vrouwvolk al ginder’. Moeder vraagt met aandrang dat Gaston niet zou vluchten maar de tijd zou afwachten om naar huis te komen. Moeder voorziet dat het niet zo lang meer zal duren. Thuis worden er nog altijd veel jongens opgepakt. In Nieuwkerke werden er ook vrouwen opgepakt. Moeder maakte een pakje klaar met vlees: kotelettenvlees in bokalen, vlees in dozen en reuzel maar ook gerstevlokken: ‘die zijn goed voor pap en soepe te maken’.