Gastons moeder is erg blij dat de brief van eind februari niet lang onderweg was. Ze bevestigt dat ze minstens elke week 1 brief schrijft. Nu Gaston  regelmatig vertelt over de vele bombardementen op Braunschweig, zijn de ouders ongerust als een brief lang onderweg is. Verder vertelt zijn moeder dat enkele werkmakkers uit Braunschweig, met verlof thuis al eens op bezoek kwamen. Zijn moeder is ongerust over het gewicht van Gaston. In een vorige brief vroeg ze naar zijn gewicht, en Gaston heeft die vraag niet beantwoord. Verder vraagt zijn moeder wat hij nodig heeft. Zo kan ze zijn volgend pakje efficiënt vullen. Zijn moeder is blij dat het niet meer vriest, want de steenkool is alleen nog op de zwarte markt te krijgen.