Brief van 17 augustus 1944. Dit  is de laatste brief van Gaston die bewaard is gebleven. In deze brief bevestigt Gaston de ontvangst van brieven en pakjes. Hij vraagt voor het eerst om hem ook eens wat pruimtabak te bezorgen. Hij vertelt dat ze nog altijd goed te eten krijgen. Zo goed, dat hij nog zelden zelf kookt. Hij vindt dat er in het dorp weinig mogelijkheden zijn tot ontspanning: ‘we mogen van geluk spreken dat er hier een cinema is en die speelt in een week nog twee verschillende films’. Verder vertelt hij dat de vliegtuigen nu dag en nacht overvliegen, maar hij vlucht er niet voor. Verder heeft hij het over de staat van zijn kledij. Voorlopig heeft hij niets nodig, het is erg warm in de fabriek, want er staan ovens in die een temperatuur hebben van 900° C.