In de brief van 6 september schrijft Gaston dat hij blij is dat zijn ouders het toegestuurde geld ontvingen en dat er nog 80 Duitse mark onderweg is. Verder vertelt hij dat hij een dure pijp heeft gekocht om later nog een aandenken aan Braunschweig te hebben.

In de brief van 16 september vertelt hij dat Valère Tyvaert uit Passendale in een brief schrijft dat er in Kiel veel bombardementen zijn. Valere maakte het al mee dat er na een bombardement een brand uitbrak die 96 woedde. Sindsdien hebben ze in Kiel een installatie gebouwd om een rookgordijn te kunnen optrekken, om de vliegtuigen te misleiden. Intussen zijn 2 lotgenoten van Gaston met verlof naar huis gegaan en hij besluit: 'dat ik moeste thuis zijn, (ik) komme garantie niet meer weere'.

In de brief van 20 september vertelt Gaston dat hij ter gelegenheid van 'Passchendale kermis' naar een koers ging kijken in de velodrome van Braunschweig: 'een koers achter zware motoren'. Bij de deelnemers waren er Luxemburgers en Hollanders en Gaston zegt: 'Die Luxemburger heeft eerste klasse goed gereden, die Hollander mogen ze in stoofhout kappen'. Verder kocht Gaston een aantal prentkaarten want 'later is dat dan ook nog een schoone herinnering'! Verder vertelt Gaston dat ze in hun Stube een inventaris moesten maken van hun kledij. Hij besluit spijtig dat er nog altijd geen vooruitzicht is op verlof.