Op deze foto zie je de nog steeds aangeslagen Julia Vandepitte voor haar ouderlijke huis waar ze zelf woont in de Bruggestraat 159 te Gits met de foto van haar enige lieve broer Georges die net voor de bevrijding gedood werd toen Poolse soldaten 2 obussen afvuurden die in hun huis terecht kwamen. De poolse soldaten hadden de opdraht gekregen om op elk kruispunt te vuren. Georges was naar zijn vader gegaan die in het huis zat om wat te drinken en koffie te zetten voor de rest van de familie die in de schuilput zat in de tuin. Zijn vader had slechts een hoofdwonde maar Georges was zwaar verminkt en wellicht ook op slag dood. De verslagenheid was groot want een paar uur later was Gits bevrijd. Georges had deel genomen aan de achttiendaags veldtocht, was krijgsgevangen geweest, opgeëist om voor de Duitsers te werken maar de bevrijding van zijn geboortedorp Gits heeft hij niet mogen meemaken. Julia doet haar verhaal aan Dirk Musschoot die getuigenissen zocht van mensen die hun verhaal deden over wat ze hadden meegemaakt in de tweede wereldoorlog en er een boek over schreef.