Deze kaart maakt deel uit van de verzameling kerst- en nieuwjaarskaarten van Trees Demeulemeester die over dit onderwerp in 2011 een boek publiceerde met als titel: "Warme wensen voor de koudste dagen, 100 jaar kerst- en nieuwjaarskaarten." Uitgave Davidsfonds uitgeverij. 256pp. 22,50€.

Op deze handgekleurde houtgravure van Jef Leysen zien we in de achtergrond een afbeelding van de stad Mechelen. Op de voorgrond houden enkele sterke handen een wit versteld laken vast, waardoor ze door er gelijktijdig aan te trekken, een lappenpop of een opsinjoorke in de lucht katapulteren. Ze gooien het opsinjoorke als het ware van het jaar 1962 naar het jaar 1963.

Opsinjoorke is een kort dik mannetje met een snor. Hij symboliseert de eeuwige dronkenlap die zijn vrouw afranselt. Als straf wordt hij door zijn buren op een grote doek in de lucht gegooid en weer opgevangen.Traditiegetrouw neemt Mechelen jaarlijks een houten pop, die Opsinjoorke voorstelt, mee tijdens grote praalstoeten en ommegangen. Men draagt hem op een grote lijnwaden doek en smijt hem hiermee in de lucht. Op dezelfde wijze vangt men hem ook weer op. Het gebruik heeft zijn wortels in Spanje.

Als reactie op de vele sneeuwlandschappen op de nieuwjaarskaarten van tijdens en kort na de tweede wereldoorlog, die vaak als een beetje 'goedkoop' en 'sober' werden afgeschilderd, ontstond dus kort na die oorlog de gelegenheidsgrafiek op de nieuwjaarskaarten.Deze grafici gingen op zoek naar een artistieker en zinvoller drukwerk. Houtsnijders en graveerders kwamen met veel geestdrift en talent tegemoet aan deze nieuwe behoefte. Afbeeldingen tonen vaak een teruggrijpen naar Middeleeuwse motieven en naar vormgeving uit de Renaissance. Gedaan dus met het slaafs kopiëren, de kaarten worden persoonlijker, gemoedelijker, met een moderne stillering naar eigen inzicht en techniek. Lithografie, houtgravure, kopergravure en lino gravure leveren nieuwe genres kerst- en nieuwjaarskaarten. De meeste kaarten bevatten gave, originele, speelse, plechtige, geestige wensen. En heel belangrijk: je raakt er niet zo vlug op uitgekeken. Het versturen van grafische kaarten kon destijds ook als 'drukwerk', en dat was met een goedkoper tarief dan het versturen van klassieke kaarten.