Deze kaart maakt deel uit van de verzameling kerst- en nieuwjaarskaarten van Trees Demeulemeester die over dit onderwerp in 2011 een boek publiceerde met als titel: "Warme wensen voor de koudste dagen, 100 jaar kerst- en nieuwjaarskaarten." Uitgave Davidsfonds uitgeverij. 256pp. 22,50€.

De familie Segers wenst familie en vrienden een gelukkig Nieuwjaar in 1965 met een lino gravure van Zbigniew Dolatowski. Op de gravure houden drie kinderen een klavertje vier (geluksbrenger)  in de handen. Het versje erbij geeft een humoristische toets aan de nieuwjaarskaart, de geluksbrenger is intact en zal dus goed werken, want zonder luis.

Als reactie op de vele sneeuwlandschappen op de nieuwjaarskaarten van tijdens en kort na de tweede wereldoorlog, die vaak als een beetje 'goedkoop' en 'sober' werden afgeschilderd, ontstond dus kort na die oorlog de gelegenheidsgrafiek op de nieuwjaarskaarten.Deze grafici gingen op zoek naar een artistieker en zinvoller drukwerk. Houtsnijders en graveerders kwamen met veel geestdrift en talent tegemoet aan deze nieuwe behoefte. Afbeeldingen tonen vaak een teruggrijpen naar Middeleeuwse motieven en naar vormgeving uit de Renaissance. Gedaan dus met het slaafs kopiëren, de kaarten worden persoonlijker, gemoedelijker, met een moderne stillering naar eigen inzicht en techniek. Lithografie, houtgravure, kopergravure en lino gravure leveren nieuwe genres kerst- en nieuwjaarskaarten. De meeste kaarten bevatten gave, originele, speelse, plechtige, geestige wensen. En heel belangrijk: je raakt er niet zo vlug op uitgekeken. Het versturen van grafische kaarten kon destijds ook als 'drukwerk', en dat was met een goedkoper tarief dan het versturen van klassieke kaarten.