Deze getuigenissen en beelden werden verzameld in het kader van het mondeling geschiedenisproject rond generatiebedrijven.
Foto 1: Slagerij Soenen Hooglede (Sleihage): 2de generatie, buitenzicht winkel
Foto 2: Slagerij Soenen Hooglede (Sleihage): 2de generatie, binnenzicht winkel
Foto 3: Slagerij Soenen Hooglede (Sleihage): 2de generatie, Etienne Soenen en Rika Bol
Daar waar Omer Soenen zijn hoofdactiviteit lag op de verkoop van vers vlees, kwam met de tweede generatie, Etienne Soenen, steeds meer de klemtoon te liggen op de verkoop van charcuterie.
Etienne Soenen was één van de vijf kinderen van Omer en Madeleine. Hij alleen heeft op zijn 24 jaar de zaak aan de Ieperstraat overgenomen. Etienne heeft eerst op leercontract gezeten voor beenhouwer en heeft zo nog in Brussel en Roeselare gewerkt. Maar toen vader Omer wat gezondheidsproblemen kreeg is alles zeer snel gegaan en in 1971 nam Etienne de zaak over. Etienne huwde met Rika Bol en ze kregen één zoon, Kristof Soenen, de huidige zaakvoerder. Rika heeft ook steeds meegeholpen in de uitbating van de slagerszaak.
Daar waar de stichter Omer nooit beroep heeft moeten doen op vreemde werkkrachten, moest Etienne wel altijd al een leercontract in dienst nemen om het werk aan te kunnen.
De winkel werd ook verfraaid en de gevel kreeg een ander buitenaanzicht. Ook binnenin de winkel kwam de klemtoon steeds meer op de charcuterie te liggen.
Etienne heeft de periode van de oliecrisis in 1973 meegemaakt, maar heeft daar niet echt nadeel van ondervonden. De mensen moeten blijven eten, ongeacht de crisis, in die zin was er geen sprake van een omzetdaling.
Etienne heeft de zaak overgelaten aan zijn zoon Kristof in 1997. Hij heeft daar eigenlijk weinig moeilijkheden mee gehad om dat los te laten. Moeder Rika had het daar wat moeilijker mee, en wel vanuit praktisch oogpunt: vooral in de eindejaarsperiode was het wel eens moeilijk omdat ze natuurlijk niet meer volledig op de hoogte was van de bestellingen en zo. Maar het feit dat zowel Etienne als Rika nog iedere dag in de zaak komen meewerken is wel het levende bewijs dat de opvolging goed geregeld werd.